വെയിലിന് ചൂടേറിവരുന്നു... എന്തൊരു തീഷ്ണതയാണ് ഇന്ന് വെയിലിന്.. ചൂട് സഹിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. രാവിലെ മുതല് നില്ക്കാന് തുടങ്ങിയതാണ്.., കാലുകള് കഴയ്ക്കുന്നു.. ശരീരഭാരം കാലുകളില് ഇടവിട്ട് ക്രമീകരിച്ച് ആശ്വാസം കാണാന് ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു ഇതുവരെ. താല്ക്കാലികമായി ഒരല്പം ആശ്വാസം കിട്ടും, വീണ്ടും പഴയതുപോലെ തന്നെ.
വേദന കൂടുന്നു, കാലിലെ വൃണം പഴുത്തിരിക്കുന്നു.. ഉണങ്ങുമ്പോഴേക്കും ചങ്ങല ഉരഞ്ഞു പിന്നെയും പഴുക്കും. ഇപ്പോള് ചലവും ചോരയും കലര്ന്ന ഒരു ദ്രാവകം പുരത്തേക്കൊഴുകുന്നുണ്ട് .. പോരാത്തതിന് ചാരിവച്ച ഈ വടിയും... എന്തൊരു വേദന... ഇനി എത്രനേരം ഇങ്ങനെ നില്ക്കണമാവോ..?
നേരം ഉച്ചയായി.. കൊടും ചൂടിനാല് പുറവും മേനിയും പൊള്ളുന്നു.. സഹിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. ഉത്സവം കൊഴുക്കുകയാണ്, എന്തുമാത്രം ജനങ്ങളാണ് ഇവിടെ കൂടിയിരിക്കുന്നത്...?! എവിടുന്നാണാവോ ഇത്രയും ആളുകള് എത്തിയത്.. ?!
മൈതാനം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, ആഹ്ലാദഭരിതരായ ജനങ്ങള് ഉത്സവക്കാഴ്ച്ചയില് മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. വിവിധതരം കളിപ്പാട്ടങ്ങളിലും വര്ണക്കാഴ്ച്ചകളിലും കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് ഉടക്കി. കൊച്ചുകുഞുങളില് വല്ലാത്തൊരു കൌതുകവും ആഹ്ലാദവും കാണാം. ഉത്സവപ്പറമ്പിലെ വളക്കടകളില് പെണ്ണുങ്ങളുടെ തിരക്കാണ്. അവര് സ്നേഹപൂര്വ്വം തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരോട് ഇഷ്ടസാധനങ്ങള്ക്കായി കൊഞ്ചുന്നു. കുറച്ച് ഉയര്ന്ന പ്രതലത്തില് നില്ക്കുന്നതുകൊണ്ട് എല്ലാം കാണാം ഇവിടുന്നു.
കുറുമ്പിയും അങ്ങിനെയായിരുന്നു. ഇഷ്ട സാധ്യത്തിനായി അവള് മുട്ടിയുരുമ്മും, ശിരസ്സ് എന്ടെ മേനിയില് ഉരസ്സി തന്നെ പ്രേമപൂര്വ്വം നിര്ബന്ധിക്കും. അവളുടെ ഓരോ ആഗ്രഹവും സധിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുവാന് തനിക്കെന്നും സന്തോഷമായിരുന്നു. എത്രയോ പട്ടയും കരിമ്പും അങ്ങനെ അവള്ക്കായി ഒടിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്..
എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു ആ ദിനങ്ങള്.. ശാന്തസുന്ദരമായ അന്തരീക്ഷം ..പടര്ന്നു പന്തലിച്ചു നില്ക്കുന്ന മരങ്ങളുടെ ശീതളിമയില് വേനലിന്റെ കാഠിന്യം ഒട്ടും അറിഞിരുന്നില്ല. .. ചുറ്റും പുരുഷാരമില്ല.. കാലില് വിലങ്ങുകളില്ലാതെ സ്വച്ചന്ദ സഞ്ചാരം നടത്താം..ആകുലതകളില്ലാത്ത സ്വൈര വിഹാരം. ചിന്തകള് കണ്ണ് നനയിച്ചു..
ശരീരത്തില് പതിച്ച തണുത്തവെള്ളം പരസരബോധം ഉണര്ത്തി. വേനല് ചൂടില്നിന്നും രക്ഷനേടാന് പാപ്പാന് വെള്ളം തളിച്ചതാണ്.. പൊള്ളുന്ന ചൂടില്നിന്നും ഒരിടക്കാലാശ്വാസം..പക്ഷേ അവ വളരെ പെട്ടന്ന് മരുഭുമിയില് പതിച്ച മഴത്തുള്ളിപോലെ അപ്രത്യക്ഷമായി.
മുന്പില് വാടിയ പട്ടയുണ്ട്. തനിക്ക് കഴിക്കാനായി കൊണ്ടിട്ടതാണ്. കഴിക്കാന് തോന്നുന്നില്ല, അവയുടെ പുതുമ നഷ്ടപെട്ടിരിക്കുന്നു. താനിങ്ങനെയായിരുന്നില്ല, മരത്തില് നിന്നും പൊട്ടിച്ചെടുത്തവ പുതുമയോടെ ഭക്ഷിച്ചിരുന്നപ്പോള് കിട്ടിയിരുന്ന ആ സ്വാദ് പിന്നീടൊരിക്കലും കിട്ടിയിട്ടില്ല.
അമ്മയുടെ സ്നേഹശാസനകള് അനുസരിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം കുസൃതികാട്ടി കൂട്ടം തെറ്റിയപ്പോള്.. പിന്നീട് മനുഷ്യനൊരുക്കിയ ചതിക്കുഴിയില് വീണു സ്വന്തബന്ധങ്ങളില് നിന്നു അകത്തപ്പെട്ടപ്പോള് ...എല്ലാ സൌഭാഗ്യങ്ങളും അവസാനിച്ചു.
മേളം കൊഴുത്തു, തിങ്ങി നിറഞ്ഞ ജനങ്ങള് ആഹ്ലാദാരവങ്ങള് മുഴക്കുന്നു. ആലോസരമുളവാക്കുന്ന വല്ലാത്ത ശബ്ദം. ശക്തമായ കാറ്റില് ഈറ്റകള് കൂട്ടിയിടിച്ചുണ്ടാകുന്ന ശബ്ദം പോലെ. അതെ അതുതന്നെ.. കാട് പ്രക്ശുബ്ദമായിരിക്കുന്നു.. വല്ലാത്ത ശബ്ദങ്ങള്. ഈറ്റക്കാട്ടിനടുത്ത് അരുവിക്കരയില് നില്ക്കുന്നത് കുറുമ്പിയല്ലേ..?! അവള് തന്നെ തലയാട്ടി വിളിക്കുന്നുവോ..?!
ദേഹത്ത് വീണ്ടും തണുത്ത ജലം പതിക്കുന്നു... അത് കുറുമ്പിതന്നെയാണ്, തന്റെ മനോഹരമായ തുമ്പിയില് വെള്ളം നിറച്ച് അവള് തന്റെ നേരെ ചീറ്റുകയാണ്.
അവളുടെ കുസൃതി ഇന്നോടെ തീര്ക്കണം..അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുകതന്നെ.. കാലുകള് പതുക്കെ മുന്നോട്ടുവച്ചു നീങ്ങി... കാലില് ചാരിനിര്ത്തിയിരുന്ന തോട്ടി താഴെ വീണു.... തന്റെ ചുറ്റിലും നിറയെ കുറ്റിച്ചെടികളും പൊന്തയും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവയെ മുന്കാലുകള്കൊണ്ടും തുമ്പിക്കൈ കൊണ്ടും വകഞ്ഞ് മാറ്റി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.. അവ കരയുന്നുവോ..?!
'ആന വിരണ്ടു' അവ നിലവിളിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി ഒരുനിമിഷം. ഇല്ല മുന്നോട്ടു പോകണം.. കുറുമ്പി അരുവിക്കരയില് നിന്നും തടിച്ച ആഞ്ഞിലിമരത്തിന്റെ മറവുപറ്റി കാട്ടിനകത്തേക്ക് അതിവേഗം നടക്കുന്നു...
അവള് തന്നെ കൊതിപ്പിക്കുകയാണ്, അവളെ പിടിക്കണം.. അവിടെ അമ്മയുടെ മറവില് ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന അവളെ വാലില് പിടിച്ചു വലിക്കണം.. തുമ്പിക്കയ്യാല് ചേര്ത്ത് മുട്ടിയുരുമ്മി നടക്കണം.
നടത്തം ഒന്നുകൂടി വേഗത്തിലാക്കി... പിന്നെ പതുക്കെ ഓടാന് തുടങ്ങി.. ഉത്സവപ്പറമ്പിലെ ജനം പ്രാണഭയത്തല് ഭയചിതരായി ചിതറിയോടി.